BiuletynWrzesień 2023

2023-10-02

NEWSLETTER

Nr 30, maj – wrzesień 2023 roku

Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska

Spis treści

E-faktury w Polsce.

Główne założenia nowej regulacji

Co to jest KSeF?

Do kogo skierowany jest KSeF?

Jakie korzyści przyniesie przedsiębiorcom korzystanie z e-fakturowania?

Podwyższenie stawki podatku od nieruchomości.

Wprowadzenie.

Podstawa prawna.

Wpływ decyzji gminy na wysokość podatku.

Podwyższenie limitów w transakcjach gotówkowych przedsiębiorców.

Wprowadzenie.

Zmiany w limicie płatności gotówką w Polsce.

Skutki niedopełnienia obowiązku dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego.

Limit transakcji gotówkowych również dla konsumentów?

Rządowy projekt pakietu ułatwień dla przedsiębiorców.

Wprowadzenie.

Forma zawierania umowy leasingu.

Ułatwienia w prowadzeniu działalności nierejestrowej.

Zniesienie obowiązku przedkładania dokumentów potwierdzających umocowanie przez prokurentów.

Zmiany w zarządzie sukcesyjnym.. 10

Rozszerzenie stosowania domniemania zachowania terminu na pisma nadane do organów podatkowych u dowolnego operatora pocztowego.

 

 

E-faktury w Polsce

Główne założenia nowej regulacji

Polska jest czwartym krajem w Unii Europejskiej wprowadzającym e-faktury do swojego systemu.
Od stycznia 2022 r. podatnicy fakultatywnie mogą wystawiać i odbierać faktury elektronicznie, poprzez Krajowy System e-Faktur (dalej jako:„KSeF”), który szerzej zostanie opisany w dalszej części artykułu. Dnia 17 czerwca 2022 r. Rada Unii Europejskiej zgodziła się, aby fakturowanie elektroniczne w Polsce było obowiązkowe od dnia 1 stycznia 2024 r. Jednak wprowadzenie tego obowiązku zostało przesunięte przez Ministerstwo Finansów o pół roku i wejdzie w życie dnia 1 lipca 2024 r. Dla małych i średnich przedsiębiorców zwolnionych z VAT korzystanie z KSeF będzie obowiązkowe od dnia 1 stycznia
2025 r.

Nowy system elektronicznych faktur ograniczy ilość błędów i pozwoli zaoszczędzić czas. Projektowane przepisy pozbawiają możliwości wystawiania i przesyłania poprzez KSeF not korygujących, a to ze względu na konieczność akceptacji e-faktury przez jej odbiorcę. Wprowadzony zostanie także mechanizm automatycznej archiwizacji przez okres 10 lat. Na razie funkcjonujemy w okresie przejściowym, w którym możemy wystawić fakturę przy pomocy systemu KSeF, jednak odbiorca faktury musi wyrazić zgodę na jej odbiór w tym systemie. Od 1 lipca 2024 r. powyższa zgoda odbiorcy nie będzie już potrzebna. Do momentu, w którym korzystanie z systemu KSeF zacznie być obligatoryjne, dobrze się przygotować i zapoznać ze sposobem działania systemu.

Należy wyszczególnić kilka założeń nowej regulacji prawnej:

  1. Paragon fiskalny z NIP będzie uznawany jak faktura uproszczona do dnia 31 grudnia 2024 r.
  2. Faktury konsumenckie (B2C) nie będą objęte KSeF.
  3. Bilety spełniające funkcję faktury (w tym paragony na autostradach płatnych) zostają wyłączone z KSeF.
  4. Wyłączone z KSeF będą również faktury wystawiane w procedurach OSS i IOSS.
  5. Kurs waluty obcej stosowany do przeliczenia na PLN zostanie utrzymany z dnia poprzedzającego datę wskazaną w polu P_1 faktury ustrukturyzowanej przez jeden dodatkowy dzień do przesłania jej do KSeF.

Co to jest KSeF?

Krajowy System e-Faktur (KSeF) to platforma teleinformatyczna prowadzona przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, dzięki której można wystawić fakturę ustrukturyzowaną w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Owa faktura ustrukturyzowana jest fakturą elektroniczną posiadającą format xml zgodny ze strukturą logiczną e-Faktury FA(2) opublikowaną w Centralnym Repozytorium Wzorów Dokumentów Elektronicznych (CRWDE) na platformie ePUAP.

KSeF jest kolejnym narzędziem mającym na celu uszczelnienie systemu podatkowego. Przede wszystkim zapewnia możliwość bieżącego monitorowania transakcji i tym samym ogranicza potrzebę działań kontrolnych. Dostęp do danych KSeF możliwy jest wyłącznie w toku czynności kontrolnych, sprawdzających w trakcie postępowania podatkowego, jak również służy prowadzeniu działalności analitycznej KAS. KSeF cyklicznie przechodzi szczegółowe testy bezpieczeństwa.

Jak podkreśla zastępca Szefa Krajowej Administracji Skarbowej insp. Mariusz Gojny:

Projekt KSeF to kontynuacja rozpoczętej w 2016 r. i konsekwentnie realizowanej polityki uszczelniania systemu podatkowego. Polska jest w absolutnej czołówce państw europejskich redukujących lukę VAT. Szacujemy, że w 2015 r. luka VAT wynosiła 24,1%, a w 2022 r. już tylko ok. 4,9% potencjalnych wpływów. To spadek o ok. 80%. KSeF to kolejne narzędzie uszczelniania systemu VAT wykorzystujące najnowsze technologie. Przewidujemy, że wprowadzenie obowiązku e-fakturowania zwiększy dochody budżetu państwa z tytułu VAT. Co równie ważne, KSeF zapewnia możliwość bieżącego monitorowania transakcji i tym samym ogranicza potrzebę prowadzenia przez administrację skarbową działań kontrolnych u przedsiębiorców.”

Zatem od dnia 1 lipca 2024 r. przedsiębiorcy krajowi będą mieli obowiązek wystawiania i odbioru faktur za pomocą Krajowego Systemu e-Faktur – platformy, w której już niedługo obligatoryjnie trzeba będzie raportować wszystkie zawierane transakcje.

 

Do kogo skierowany jest KSeF?

Korzystanie z Krajowego Systemu e-Faktur będzie obowiązkowe dla przedsiębiorców od dnia 1 lipca 2024 r., zaś dokumenty wystawione w innej formie nie będą uznawane za faktury. Jedyną dopuszczalną formą fakturowania będą faktury ustrukturyzowane.

Od dnia 1 lipca 2024 r. faktura ustrukturyzowana będzie, co do zasady, jedyną dopuszczalną formą dokumentowania czynności wykonywanych przez podatników VAT mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Zgodnie z zapowiedziami Ministerstwa Finansów ustandaryzowane faktury docelowo mają być obowiązkowe dla wszystkich podmiotów wystawiających faktury podlegające polskim przepisom podatkowym.

 

Jakie korzyści przyniesie przedsiębiorcom korzystanie z e-fakturowania?

  1. Brak obowiązku umieszczania na fakturze korygującej wyrazów „Faktura korygująca” bądź wskazywania przyczyny korekty.
  2. Podatnicy wybierający e-fakturę, otrzymają zwrot VAT szybciej – termin zwrotu skróci się z 60 dni do 40 dni.
  3. E-faktura nigdy nie ulegnie zniszczeniu czy zaginięciu, a zatem nie będzie konieczności wydawania duplikatów faktury.
  4. Wprowadzenie jednego standardu e-faktury w określonym formacie i strukturze.
  5. Bezpieczeństwo obrotu, gdyż zarówno dane w ramach KSeF jak i sama komunikacja z KSeF są szyfrowane. Autoryzacja w systemie jest zabezpieczona na najwyższych dostępnych poziomach.
  6. Brak kosztów archiwizowania e-faktur, gdyż są one przechowywane w Krajowym Systemie e-Faktur przez okres 10 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione.
  7. Ułatwiony dostęp do e-faktur poprzez działanie systemu 24/7.

 

 

Podwyższenie stawki podatku od nieruchomości.

Wprowadzenie

Dnia 21 lipca 2023 r. ukazało się obwieszczenie Ministra Finansów Magdaleny Rzeczkowskiej w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2024. Znajdują się w nim limity stawek, jakie mogą ustanowić gminy na rok 2024. Górne granice stawek kwotowych są jednolicie określone dla całego obszaru Rzeczypospolitej Polskiej.

Podstawa prawna

Podstawą prawną do waloryzacji stawek maksymalnych podatku od nieruchomości przez Ministra Finansów jest art. 20 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Stanowi on, że maksymalne stawki podatku od nieruchomości ulegają corocznie zmianie na następny rok podatkowy w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, górne granice stawek kwotowych na każdy rok podatkowy z uwzględnieniem zasady określonej w ust. 1, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy.

W dniu 14 lipca 2023 roku Prezes Głównego Urzędu Statystycznego wydał komunikat w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w I półroczu 2023 roku, w którym wskazano, że wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w I półroczu 2023 r. w stosunku do I półrocza 2022 r. wyniósł 115,0 (wzrost cen o 15,0%).

Zatem od stycznia 2024 r. podatek należny za nieruchomości wyniesie o 15 % więcej niż w 2023 r. Podatek od budynków mieszkalnych będzie wyższy o 15 gr za metr kwadratowy w porównaniu ze stawkami obowiązującymi w 2023 r. Mogą to być najwyższe podwyżki od 25 lat.

 

Wpływ decyzji gminy na wysokość podatku

O wysokości podatku od nieruchomości każdorazowo decydować będą jednak poszczególne rady gminy/miast w odpowiedniej uchwale. Natomiast faktyczne stawki określone przez radę gminy nie mogą być wyższe od tych ustalonych przez Ministra Finansów. W przypadku gdy gmina nie zdąży z uchwaleniem nowych stawek podatków i opłat lokalnych przed końcem bieżącego roku, obowiązywać będą nadal stawki dotychczasowe. Z tego powodu podatnicy powinni uważnie śledzić pracę nad uchwałami w swoich gminach.

 

Podwyższenie limitów w transakcjach gotówkowych przedsiębiorców

Wprowadzenie

Coraz powszechniejsze w obrocie gospodarczym stają się transakcje bezgotówkowe. Wykorzystywana płatność bezgotówkowa polega na elektronicznym transferze środków pieniężnych między dwoma kontami bankowymi. Kiedy stroną danej transakcji jest inny przedsiębiorca, obowiązuje limit płatności gotówkowych. Wprowadzane limity transakcji gotówkowych w relacjach B2B towarzyszą przedsiębiorcom w Polsce już od kilku lat. W tym czasie zostały już kilkukrotnie modyfikowane przez ustawodawcę. Ważna zmiana z punktu widzenia przedsiębiorców miała miejsce w 2017 r., kiedy wartość transakcji, która rodziła obowiązek dokonania płatności między przedsiębiorcami za pośrednictwem rachunku została zmniejszona z 15 000 euro do 15 000 zł. Obecnie w 2023 r. limit transakcji gotówkowych w transakcjach między przedsiębiorcami wynosi 15 000 zł.

 

Zmiany w limicie płatności gotówką w Polsce

Od dnia 1 stycznia 2024 roku limit płatności gotówkowych pomiędzy przedsiębiorcami ma zostać obniżony do 8 000 zł brutto na podstawie ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. Ograniczenie to ma na celu zwiększenie kontroli urzędów skarbowych nad przepływem środków na rachunkach bankowych przedsiębiorców.

Powyższe w konsekwencji oznacza, że od dnia 1 stycznia 2024 roku dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą musi następować za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

  1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca,
  2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 8 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Należy mieć na uwadze, iż limity dotyczą również transakcji realizowanych w obcej walucie. Wówczas dla określenia wysokości transakcji trzeba przyjąć kurs waluty ogłoszony przez NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. Znaczenie ma faktyczna forma płatności, a nie metoda płatności, która została zadeklarowana na fakturze.

Pierwotnie nowy limit transakcji gotówkowych miał wejść w życie od dnia 1 stycznia 2023 roku, jednak zastosowano vacatio legis, skutkiem czego termin został odroczony na wspomniany dzień 1 stycznia 2024 roku.

Głównym przepisem regulującym kwestię limitu transakcji gotówkowych jest art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 z późn. zm., dalej: „PrPrzed”). Przedmiotowy przepis dotyczy dokonywania oraz przyjmowania płatności związanych jedynie z wykonywaną działalnością gospodarczą. A zatem płatności niezwiązane z taką działalnością nie są objęte powyższym wymogiem. Przez transakcje należy rozumieć stosunek zobowiązaniowy, umowę pomiędzy przedsiębiorcami, którego wartość świadczenia przekracza wskazaną powyżej kwotę, nawet jeżeli wykonanie świadczenia następuje poprzez dokonanie kilku płatności, z których żadna nie przekracza kwoty 15 000 zł (od dnia 1 stycznia 2024 r.: 8 000 zł) lub równowartości tej kwoty.

 

Skutki niedopełnienia obowiązku dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego.

Niedopełnienie powyżej wymienionego obowiązku może wywołać skutki w zakresie prawa podatkowego. Ustawodawca przewidział swoistą sankcję za naruszenie obowiązku przewidzianego w komentowanym art. 19 PrPrzed w przepisach dotyczących podatków dochodowych. Mianowicie zarówno na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 PrPrzed została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

 

Limit transakcji gotówkowych również dla konsumentów?

Dnia 1 stycznia 2024 roku wprowadzony zostanie również limit płatności gotówkowych w transakcjach dokonywanych pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 29 października 2021 r. zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektóre inne ustawy, w ustawie z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta po art. 7a dodaje się art. 7b w brzmieniu:

„Art. 7b. Konsument jest obowiązany do dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, jeżeli jednorazowa wartość transakcji z przedsiębiorcą, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 20 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.”.

 

Rządowy projekt pakietu ułatwień dla przedsiębiorców

Wprowadzenie

Dnia 19 lipca 2023 r. wpłynął do Sejmu rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ulepszenia środowiska prawnego i instytucjonalnego dla przedsiębiorców. Rząd chce wprowadzić kolejne uproszczenia dotyczące prowadzenia firm. Celem proponowanych w projekcie rozwiązań jest zmniejszenie liczby zbędnych i nadmiernych wymogów regulacyjnych, co wygeneruje oszczędności czasowe i kosztowe po stronie obywateli i przedsiębiorców. Ze względu na obszerność proponowanych rozwiązań poniżej zostaną przybliżone wybrane z nich.

Forma zawierania umowy leasingu

Leasing, obok kredytu, jest kluczowym instrumentem finansującym inwestycje polskich przedsiębiorców. Zgodnie z art. 7092 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.) umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. Dotychczasowy wymóg zachowania formy pisemnej stwarzał wiele trudności zarówno klientom jak i firmom leasingowym. W praktyce zawarcie umowy leasingu wymagało fizycznej obecności klienta w placówce przedsiębiorcy. Miało to wpływ na poziom sformalizowania trybu zawierania umowy. Inicjatywy ustawodawcze podjęte w tym roku mają na celu złagodzenie tych rygorów.

Obecnie skutkiem niezachowania formy pisemnej jest bezwzględna nieważność umowy leasingu. Nowa regulacja prawna wprowadzi możliwość zawierania umów leasingu w formie dokumentowej. Do zachowania takiej formy wystarczające jest złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie, i co ciekawe, nie ma przy tym konieczności posiadania kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Przyczyni się to do usprawnienia zawieranie tego typu umów.

 

Ułatwienia w prowadzeniu działalności nierejestrowej

Działalność nierejestrowana uregulowana jest w art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 z późn. zm.). Przedsiębiorcy muszą spełnić jednocześnie dwa warunki, aby można było zakwalifikować ich działalność jako działalność nierejestrowaną:

  1. przychód z działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia (od dnia 1 lipca 2023 roku jest to 2 700 zł),
  2. przedsiębiorca w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywał działalności gospodarczej.

W przypadku, gdy przychód należny z działalności nierejestrowej, przekroczy w danym miesiącu wysokość określoną w ww. limicie, działalność ta staje się działalnością gospodarczą, począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości. Wtedy przedsiębiorca ma obowiązek zarejestrować się w ciągu 7 dni w CEiDG.

Ustawa o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników przewiduje, że każdy podmiot o statusie podatnika i będący płatnikiem (zalicza się do nich osoby prowadzące działalność nierejestrowaną) ma obowiązek ewidencyjny.

Istnieją dwa rodzaje identyfikatora podatkowego:

  1. numer PESEL,
  2. NIP,

Podatnicy będący osobami fizycznymi i niebędący przy tym zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług lub nieprowadzącymi działalności gospodarczej legitymują się numerem PESEL.

W rządowym projekcie ustawy wprowadzono rozstrzygnięcie, iż osoby wykonujące działalność nierejestrowaną powinny posługiwać się jedynie numerem PESEL w obrocie gospodarczym. W efekcie regulacja zachęci nowe osoby do angażowania się w tę formę działalności zarobkowej.

 

Zniesienie obowiązku przedkładania dokumentów potwierdzających umocowanie przez prokurentów

Do tej pory prokurenci i pełnomocnicy przedsiębiorców wpisani do oficjalnych rejestrów obowiązani byli do przedkładania dokumentów potwierdzających swoje umocowanie w ramach postępowań administracyjnych, nawet w sytuacji, gdy figurowali oni w dostępnych publicznie systemach teleinformatycznych. Mowa tu jest przede wszystkim o publicznym Krajowym Rejestrze Sądowym.

Z punktu widzenia rozwiązań przyjętych przez ustawę o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy kontynuowanie odmiennego traktowania przedsiębiorców wpisanych do CEIDG oraz do publicznych rejestrów nie wydaje się zasadne. Projekt ustawy wprowadza brak konieczności przedkładania w urzędzie dokumentu prokury lub pełnomocnictwa, jeżeli umocowanie da się wykazać w oparciu o dostępne publicznie rejestry np. KRS.

 

Zmiany w zarządzie sukcesyjnym

W zakresie stosowania przepisów ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw zdarzały się sytuacje polegające na tym, iż wnioski o przedłużenie zarządu sukcesyjnego były składane tuż przed jego wygaśnięciem, a sądy nie miały wystarczająco dużo czasu na wydanie postanowienia w tym zakresie. W wielu takich przypadkach zarząd sukcesyjny nie został przedłużony. Nowa regulacja ma wdrożyć przepisy umożliwiające płynne przedłużenie zarządu.

Nowe przepisy przewidują, że zarząd sukcesyjny będzie przedłużany automatycznie, do momentu wydania postanowienia przez właściwy sąd. W przypadku, gdy sąd uzna, że celowe jest dalsze jego przedłużenie, zarząd sukcesyjny będzie trwał do momentu wyznaczonego przez sąd, chyba że wystąpią okoliczności skutkujące jego wygaśnięciem.

 

 

Rozszerzenie stosowania domniemania zachowania terminu na pisma nadane do organów podatkowych u dowolnego operatora pocztowego

 

Dnia 13 czerwca 2023 r. zaprezentowano wstępny projekt ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw. Projekt ustawy przewiduje w szczególności uproszczenie procedur podatkowych oraz zwiększeniu efektywności działania organów podatkowych.

Dotychczas obowiązujący art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż nadanie pisma procesowego w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe lub w placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub otrzymane przez polską placówkę pocztową operatora wyznaczonego po nadaniu w państwie spoza Unii Europejskiej albo złożone w polskim urzędzie konsularnym, będzie traktowane jako nadane z zachowaniem terminu. Zatem w art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej występowało do tej pory rozwiązanie analogiczne do zawartego w poprzedniej wersji art. 165 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego.

Zgodnie zaś z art. 71 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1640) operatorem wyznaczonym jest operator pocztowy wybrany na okres 10 lat przez Prezesa UKE, w drodze decyzji, spośród operatorów pocztowych wyłonionych w drodze konkursu ogłaszanego przez Prezesa UKE. Wyłącznie złożenie pisma u operatora wyznaczonego do świadczenia usługi powszechnej jest obecnie uważane za zachowanie terminu ustawowego.

 

Ustawodawca ma zamiar wprowadzić rozszerzenie wyżej opisanego domniemania zachowania terminu na pisma nadane do organów podatkowych u dowolnego operatora pocztowego i dowolnego podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej oraz na pisma otrzymane przez dowolnego operatora pocztowego po nadaniu w państwie spoza Unii Europejskiej.

Proponowana przez ustawodawcę zmiana ma na celu dostosowanie aktualnie obowiązującej regulacji do wykładni przyjętej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W efekcie domniemanie zachowania terminu będzie dotyczyło pism, które zostały nadane do organów podatkowych u dowolnego operatora pocztowego w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe i dowolnego podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, a także otrzymanych przez dowolnego operatora pocztowego po nadaniu w państwie spoza Unii Europejskiej. Efektem powyższego będzie możliwość skierowania pisma do organu podatkowego także za pośrednictwem przedsiębiorcy uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej (wpisanego do rejestru operatorów pocztowych), a niebędącym operatorem wyznaczonym w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe.