Areszt statku może mieć miejsce w odniesieniu do wszystkich statków podnoszących banderę (czyli przynależność państwową statku) któregokolwiek z państw – stron Konwencji, jak i względem statków podnoszących banderę innego państwa, przy czym w tym drugim przypadku jedynie w obrębie jurysdykcji każdego z państwo stron Konwencji, tj. przykładowo, gdy statek podnoszący banderę państwa niebędącego stroną Konwencji znajduje się w porcie państwa – strony Konwencji.
Co warte pokreślenia, Konwencja dopuszcza dokonanie zajęcia nie tylko statku bezpośrednio związanego z powstaniem wierzytelności morskiej, ale również każdego innego statku należącego do właściciela statku, wobec którego powstała wierzytelność morska. Powyższe rozszerzenie nie dotyczy: wierzytelności morskich wynikających ze sporów co do własności jakiegokolwiek statku, sporów między współwłaścicielami jakiegokolwiek statku co do jego własności, posiadania, eksploatacji lub korzyści z tego statku, a także zastawu hipotecznego typu „mortgage” lub hipoteka morska statku. W odniesieniu do wymienionych wierzytelności możliwy jest areszt jedynie tylko tego statek, wobec którego wynikła wierzytelność morska.
Areszt nie może być ustanowiony w stosunku do jednostek opisanych w konwencji międzynarodowej o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących immunitetów statków państwowych, w tym okrętów wojennych i innych statków przeznaczonych powstania wierzytelności wyłącznie do celów rządowych.
