NEWSLETTER
Nr 20, lipiec 2022 roku
Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska
Rewolucja w prawie konsumentów.Rękojmia konsumencka.
Nowe obowiązki informacyjne przedsiębiorcy.
Zakaz przyjmowania płatności przed upływem terminu do odstąpienia.
Dłuższy termin do odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa.
Nowe pouczenie o prawie odstąpienia.
Poszerzenie katalogu nieuczciwych praktyk rynkowych i dodatkowe uprawnienia konsumenta.
Koniec ze sztucznymi wyprzedażami.
Kolejne zmiany w restrukturyzacji.
Objęcie układem wierzytelności zabezpieczonych hipoteką i zastawem.
Skutki sprzedaży w wykonaniu układu.
Sąd będzie mógł zmienić układ bez porozumienia z uczestnikami
Z początkiem lipca wpłynął do Sejmu rządowy projekt nowelizacji ustawy o prawach konsumenta i innych ustaw, mający na celu wykonanie dyrektywy Parlamentu Europejskie i Rady (UE) 2019/770.
Jeszcze nie zdążyły wejść w życie zmiany dotyczące dokonywania przez konsumenta płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego (które wchodzą w życie od 1 stycznia 2023 roku), a już szykują się kolejne. Zapraszamy do lektury.
Obecnie roszczeń z tytułu rękojmi konsumenci mogą dochodzić na zasadach ogólnych stosowanych przy umowie sprzedaży, wynikających z kodeksu cywilnego. Nowelizacja zakłada wyłączenie zastosowania przepisów kodeksowych o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej w przypadku konsumentów i wprowadza dużo bardziej rygorystyczne zasady wykonywania uprawnień z rękojmi.
Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W przeciwieństwie do Kodeksu cywilnego, nowelizacja proponuje wprowadzenie przykładowego wyliczenia, kiedy towar jest zgodny z umową. Wśród takich cech wskazać należy:
Dodatkowo towar powinien:
Przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności za brak zgodności towaru z umową, jeśli konsument został wyraźnie poinformowany, że konkretna cecha towaru odbiega od wymogów zgodności z umową, oraz najpóźniej w chwili zawarcia umowy, wyraźnie i odrębnie zaakceptował brak konkretnej cechy towaru.
Przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za brak zgodności towaru z umową istniejący w chwili jego dostarczenia i ujawniony w ciągu dwóch lat od tej chwili, chyba że termin przydatności towaru do użycia, określony przez przedsiębiorcę, jego poprzednika prawnego lub osoby działające w ich imieniu, jest dłuższy.
Domniemywa się, że brak zgodności towaru z umową, który ujawnił się przed upływem dwóch lat od dostarczenia towaru, istniał w chwili jego dostarczenia, o ile nie zostanie udowodnione inaczej lub domniemania tego nie można pogodzić ze specyfiką towaru lub charakterem braku zgodności z umową. Kodeks cywilny również posługuje się takim domniemaniem, jednak czas jego obowiązywania ograniczony jest obecnie do jednego roku.
Przedsiębiorca nie będzie mógł powoływać się na upływ terminu do stwierdzenia braku zgodności towaru z umową, jeżeli ów brak podstępnie zataił.
Jeżeli towar jest niezgodny z umową, konsument może żądać jego naprawy lub wymiany. Konsument może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpić od umowy tylko wtedy, gdy:
Konsument nie może odstąpić od umowy, jeżeli niezgodność towaru z umową jest nieistotna. Domniemywa się, że niezgodność towaru z umową jest istotna.
W razie odstąpienia od umowy konsument niezwłocznie zwraca towar przedsiębiorcy na jego koszt. Przedsiębiorca zwraca konsumentowi cenę niezwłocznie, ale nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania towaru lub dowodu jego odesłania.
Przedsiębiorca zwraca konsumentowi kwoty należne wskutek skorzystania z prawa obniżenia ceny niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o obniżeniu ceny.
W odniesieniu do towarów z elementami cyfrowymi, przedsiębiorca odpowiada za brak zgodności z umową treści cyfrowej lub usługi cyfrowej dostarczanych w sposób ciągły, który wystąpił lub ujawnił się w czasie, w którym zgodnie z umową miały być dostarczane. Czas ten nie może być krótszy niż dwa lata od dostarczenia towaru z elementami cyfrowymi. Domniemywa się, że brak zgodności z umową wystąpił w tym czasie, jeżeli w tym czasie się ujawnił.
Konsument udostępnia przedsiębiorcy towar podlegający naprawie lub wymianie. Przedsiębiorca odbiera od konsumenta towar na swój koszt, a następnie dokonuje naprawy lub wymiany w rozsądnym czasie od chwili, w której został poinformowany przez konsumenta o braku zgodności z umową.
Nowelizacja wprowadzi pojęcie dostarczania usług cyfrowych, czyli usług pozwalających na wytwarzanie, przechowywanie czy dostęp do danych w postaci cyfrowej. Przedsiębiorca obowiązany będzie dostarczać konsumentowi towar z elementami cyfrowymi, treść lub usługę cyfrową przez cały czas trwania umowy, informować konsumenta o aktualizacjach.
Regulacje dotyczące rękojmi za brak zgodności z umową treści lub usługi cyfrowej podobne są do wprowadzanych regulacji dot. rzeczy sprzedanej. Jeśli treść lub usługa cyfrowa są niezgodne z umową, konsument może żądać doprowadzenia do zgodności z umową. Przedsiębiorca obowiązany będzie sprostać żądaniu w rozsądnym czasie.
Przedsiębiorstwa nie będzie uprawniony do żądania zapłaty za czas, w którym treść lub usługa cyfrowa były niezgodne z umową, nawet jeśli przed odstąpieniem od umowy konsument z nich faktycznie korzystał.
Innym projektem przewidziano kolejną zmianę ustawy o prawach konsumenta, rozszerzającą m.in. obowiązki informacyjne przedsiębiorcy.
I tak, w przypadku zawierania umowy na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorca dodatkowo będzie musiał wskazywać konsumentowi swój numer telefonu (obecnie jest to uzależnione od dostępności takiego urządzenia), a także przewidzianą prawem odpowiedzialność za zgodność świadczenia z umową.
Przedsiębiorca nie będzie mógł przyjąć płatności przed upływem terminu do odstąpienia od umowy w przypadku zawarcia umowy:
Niedostosowanie się do ww. zakazu stanowić będzie wykroczenie, zagrożone karą grzywny.
Dodatkowo wydłużony zostanie termin do odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem podczas nieumówionej wizyty przedsiębiorcy w miejscu zamieszkania lub zwykłego pobytu konsumenta albo podczas wycieczki – do 30 dni.
W związku z powyższymi zmianami, zaktualizowana zostanie określona załącznikiem do ustawy treść pouczenia o prawie do odstąpienia od umowy, którą przedsiębiorca obowiązany jest przedstawiać konsumentowi. Zalecamy zapoznanie się z treścią pouczenia.
Do katalogu nieuczciwych praktyk rynkowych, czyli zachowań w obrocie sprzecznych z dobrymi obyczajami, dodane zostaną:
Dodatkowo do uprawnień konsumenta, którego interes został zagrożony lub naruszony dokonaniem nieuczciwej praktyki rynkowej, wśród których wymienić można m.in. żądanie zaniechania tej praktyki i naprawienia szkody, dodane zostanie uprawnienie do żądania obniżenia ceny.
Powszechną praktyką profesjonalnych sprzedawców jest podnoszenie ceny towaru, a następnie obniżanie jej w celu sztucznego podniesienia wartości upustu ceny. Jeśli nowelizacja wejdzie w życie, to za każdym razem, jeśli przedsiębiorca będzie informował o obniżeniu ceny, obowiązany będzie uwydatniać informację o najniższej cenie, obowiązującej w okresie 30 dni przed obniżką. Niedostosowanie się do tych obowiązków może skutkować nałożeniem kary pieniężnej do 20.000 zł.
W Rządzie trwają obecnie prace nad projektem nowelizującym prawo restrukturyzacyjne.
Nowelizacja wprowadzi pojęcie tzw. restrukturyzacji zapobiegawczej, która będzie przeprowadzana w postępowaniu o zatwierdzenie układu, przyspieszonym postępowaniu układowym oraz postępowaniu układowym. W postępowaniu sanacyjnym przeprowadzana będzie tzw. restrukturyzacja sanacyjna.
Na nadzorcę sądowego i zarządcę nałożony zostanie nowy obowiązek – sporządzanie testu zaspokojenia, który powinien zawierać:
Sporządzenie wyceny można będzie zlecić osobie trzeciej.
Obowiązek sporządzania testu zaspokojenia nie będzie dotyczył dłużnika będącego mikroprzedsiębiorcą.
Nowelizacja umożliwi zaangażowanie w proces restrukturyzacji mediatora, którego nadzorca lub zarządca będą mogli przybrać do pomocy w negocjacjach w przedmiocie zawarcia układu pomiędzy dłużnikiem a wierzycielami. Koszt umowy zawartej z mediatorem będzie wliczany do części wynagrodzenia nadzorcy lub zarządcy.
Obecnie układ nie obejmuje wierzytelności zabezpieczonych na mieniu dłużnika ograniczonym prawem rzeczowym, np. hipoteką czy zastawem, chyba, że wierzyciel wyraził zgodę na objęcie układem. Nowelizacja zakłada zniesienie tego wyłączenia. W związku z tym wierzyciele, których należności są zabezpieczone rzeczowo, będą objęci układem.
Propozycje układowe obejmujące wierzycieli zabezpieczonych rzeczowo będą musiały zakładać stopień zaspokojenia nie mniej korzystny, niż w potencjalnym postępowaniu upadłościowym, chyba, że wierzyciel wyrazi zgodę na mniej korzystne warunki.
Sposób zaspokojenia musi być tożsamy ze sposobem wskazanym w umowie, chyba, że wierzyciel zgodzi się na inny sposób zaspokojenia.
Obecnie sprzedaż w wykonaniu układu obejmującego likwidację majątku dłużnika nie wywołuje sprzedaży egzekucyjnej. Jeśli nowelizacja wejdzie w życie, ta zasada się nie zmieni, natomiast propozycje układowe będą mogły zakładać, że likwidacja składników majątku dłużnika wywoła skutki jak sprzedaż dokonana przez syndyka w postępowaniu upadłościowym.
Do propozycji układowych zawierających taką klauzulę należy dołączyć zgodę osoby, której wierzytelności zabezpieczone są hipoteką bądź zastawem.
Obecnie procedura zatwierdzania układu zakłada, że jeśli zgromadzenie wierzycieli przyjęło układ, to w dalszej kolejności układ podlega zatwierdzeniu przez sąd, którego możliwości ograniczone są do zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia układu. Nowelizacja zakłada wprowadzenie możliwości dokonywania przez sąd zmian w przyjętym układzie, jeśli zmiany te nie naruszają istotnych postanowień układu i na skutek ich prowadzenia sąd zatwierdzi układ.
Dodatkowo sąd będzie mógł na wniosek dłużnika zatwierdzić układ mimo jego nieprzyjęcia, jeżeli:
Od dnia przyjęcia układu do dnia zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego lub prawomocnego umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego postępowania egzekucyjne skierowane do majątku dłużnika w celu zaspokojenia wierzytelności objętych układem są zawieszone z mocy prawa.
Dodatkowo niedopuszczalne będzie skierowanie egzekucji do majątku dłużnika oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia lub zarządzenia zabezpieczenia roszczenia na tym majątku.
Nie będzie to jednak zakaz bezwzględny, bowiem na wniosek wierzyciela, sędzia-komisarz będzie mógł uchylić zawieszenie postępowania egzekucyjnego lub zezwolić na skierowanie egzekucji do majątku dłużnika oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia, gdyby zawieszenie egzekucji lub zakaz jej wszczęcia prowadził do rażącego pokrzywdzenia wierzyciela.
Postępowanie egzekucyjne skierowane do majątku dłużnika wszczęte przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego ulega zawieszeniu z mocy prawa z dniem otwarcia postępowania na okres czterech miesięcy od dnia otwarcia postępowania (w postępowaniu sanacyjnym okres ten wynosi 12 miesięcy). W tym czasie nie jest dopuszczalne prowadzenie egzekucji. Warto wskazać, że zasady te nie mają zastosowania do egzekucji świadczeń alimentacyjnych, należności ze stosunku pracy oraz rent z tyt. odszkodowania.
Z dniem uprawomocnienia się postanowienia zatwierdzającego układ, umarzane z mocy prawa będą postępowania zabezpieczające i egzekucyjne, dotyczące wierzytelności objętych układem.
NEWSLETTER Nr 33 marzec 2024 roku Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska Spis treści…
NEWSLETTER Nr 32 styczeń 2024 roku Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska Spis treści…
NEWSLETTER Nr 31, październik 2023 roku Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska Spis treści…
NEWSLETTER Nr 30, maj - wrzesień 2023 roku Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska…
NEWSLETTER Nr 29, kwiecień 2023 roku Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska Spis treści…
NEWSLETTER Nr 28, marzec 2023 roku Malinowscy i Wspólnicy. Radcowie Prawni. Spółka partnerska Spis treści…