Chyba każda osoba prowadząca działalność gospodarczą kompensowała kiedyś swoje należności z należnościami swojego kontrahenta. Ta bardzo wygodna instytucja, zwana także potrąceniem, jest często stosowana przez przedsiębiorców. Nasz ustawodawca zauważył jednak, że czasami dochodzi do jej nadużywania przez osoby zmierzające do opóźnienia zapłaty długu na rzecz drugiej strony. Dzieje się to poprzez przedstawianie do potrącenia długów spornych albo wręcz nieistniejących. Prowadziło to nieraz do znaczącego przedłużania procesów sądowych, ponieważ w przypadku powołania się przez pozwanego na potrącenie sąd musi za każdym razem wnikliwie zbadać taki zarzut i istnienie potrącanej wierzytelności. Dlatego w tekście nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego z 2019 r. znalazł się między innymi art. 2031 § 1 k.p.c., zgodnie z którym podstawą zarzutu potrącenia może być tylko wierzytelność pozwanego z tego samego stosunku prawnego co wierzytelność dochodzona przez powoda, chyba że wierzytelność pozwanego jest niesporna lub uprawdopodobniona dokumentem niepochodzącym wyłącznie od pozwanego. Od teraz podniesienie zarzutu potrącenia w toku procesu będzie więc znacznie ograniczone.
